Αλλιώτικα Χριστούγεννα


29 Nov 2012, 6:39 p.m. kifinescom

Μέρες χαράς, ευτυχίας, ξεγνοιασιάς, περίοδος διακοπών, κάθοδος φοιτητών, χρόνος με την οικογένεια. Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια και όμως τίποτα δεν είναι το ίδιο.

Αν και ο γραφών δηλώνει φανατικά άθεος, ορισμένες φορές πιάνω τον εαυτό μου να διερωτάται το εξής: Που χάθηκε το άστρο της Βηθλεέμ, ο Χριστός, ο Ιωσήφ, η Παναγία???

Πάντα η απορία μου λύνεται με μια ματιά καθώς κάνω τις βόλτες μου με το αυτοκίνητο. Το ρόλο όλων των πιο πάνω τον πήραν επάξια πλαστικές φάτνες με μοντέρνα ομοιώματα επιχορηγημένα από διάσημες εταιρίες. Και που είναι το κακό δηλαδή θα μου πείτε??? Ίσως να έχετε δίκαιο γιατί στην εποχή που ζούμε δεν είναι καθόλου παράξενο να κάνεις την δική σου διαφήμιση δίπλα από ένα παγκόσμια αναγνωρισμένο θρησκευτικό σύμβολο. Βλέπεις ο μοντερνισμός, η εμπορικότητα και η παγκοσμιοποίηση δεν το βρίσκουν καθόλου κακό. Πάω πάσο.

Ανάβω τσιγάρο και προχωρώ στο ζουμί της υπόθεσης και ερωτώ όλους εσάς. Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σας όταν ακούτε τη λέξη Χριστούγεννα? Θα απαντήσω εγώ στη θέση σας μιας και πάνω κάτω όλοι τα ίδια θα πούμε. Ρούχα, παπούτσια, i-phone, x-box, playstation, εκπτώσεις.

Κάποτε αυτές οι μέρες που μας έρχονται είχαν μια άλλη αξία που δεν χρειαζόσουν να είσαι Χριστιανός για να τη νιώσεις. Κάποτε περίμενες αυτές τις μέρες για να αντικρίσεις όλη σου την οικογένεια ξανά μαζεμένη γύρω από ένα τραπέζι και αδιαφορούσες για το τι υπάρχει κάτω από το δέντρο. Κάποτε γυρνούσες από σπίτι σε σπίτι λέγοντας τα κάλαντα και ένας κουραμπιές μαζί με ένα ζεστό χαμόγελο σου έφταναν για να περάσεις χαρούμενα τις γιορτές. Κάποτε ήταν η χαρά σου να αντικρίσεις κάποιο θείο σου ντυμένο Άγιο Βασίλη για να κάτσεις στα γόνατα του και να του πεις ένα ευχαριστώ για το δώρο. Δεν νοιαζόσουν για το δώρο αφού σε μια εβδομάδα το πολύ θα το είχες πετάξει στα σκουπίδια. Μια ζεστασιά γύρευες και εσύ και μια ικανοποίηση ότι κάποιος σε είχε σκεφτεί.

Δυστυχώς όλα αυτά έχουν περάσει και δεν θα ξανά γυρίσουν. Το οικογενειακό τραπέζι έχει αντικατασταθεί με νυκτερινά club και κρατήσεις των 50 euro, τα κάλαντα πλέον τα αντικρίζεις έξω από κάθε κατάστημα και ο Άγιος Βασίλης πλέον έχει γίνει επιχειρηματίας και κυκλοφορά με τα λογότυπα εταιριών μοιράζοντας μπρελόκ και πένες.

Κάνοντας το περίπατο μου στη πρωτεύουσα προσπαθώ να δω κάτι που θα μου αντικρούσει όλα αυτά που σκέφτομαι. Μάταια όμως καταλαβαίνω ότι οι εικόνες που αντικρίζω όχι μόνο δεν μου τα αντικρούουν άλλα μου τα ενισχύουν. Τραγικό παράδειγμα. Ένα χαριτωμένο κοριτσάκι κοντά στα 15 να κάνει σαν τρελό έξω από μια βιτρίνα για ένα καινούριο ζευγάρι παπούτσια και να εκλιπαρεί τους γονείς να της το κάνουν δώρο και δίπλα ένας μεσήλικας που έχει φάει τη ζωή με το κουταλάκι να παίζει μουσική με τη κιθαρίτσα του για να μπορέσει το πρωί να αγοράσει ένα γάλα και ένα ψωμί από τα κέρματα που θα του πετάξουμε εμείς. Παραδείγματα υπάρχουνε πολλά αλλά λίγοι μείναμε για να τα βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής. Όλος αυτός ο βομβαρδισμός διαφημίσεων που δέχονται τα κύτταρα του εγκεφάλου μας τόσα χρόνια κατάντησε αυτή τη γιορτή και την κάθε γιορτή ως τις μέρες κατάληψης των πάσης φύσεων καταστημάτων από εμάς, τα άβουλα στρατιωτάκια της υπερκατανάλωσης. Ανθρώποι γύρω μας υποφέρουν αλλά εμείς λυπούμαστε που δεν βρίσκουμε σακάκι να μας αρέσει. Με κάθε ευκαιρία φοράμε τη χαρούμενη μασκούλλα μας και λέμε ένα άψυχο χρόνια πολλά μόνο και μόνο για να μην χαλάσει το image μας.

Σίγουρα πολλοί θα με κατηγορήσετε για κάποιους χαρακτηρισμούς. Δικαίωμα σας. Με αυτό το άρθρο δεν αποσκοπώ κάτι. Το ξέρω ότι ούτε μένα ως άνθρωπο δεν θα με αλλάξει και όταν το καλοσκεφτείς τέτοιου είδους άρθρα περισσότερο καλό κάνουν στο σύγχρονο φασισμό (βλ. Καπιταλισμό) παρά κακό. Απλά ένιωθα ένα κόμπο μέσα μου που δεν με άφηνε να κοιμηθώ και γύρευα τρόπο να τον κόψω. Απολογούμαι αν σας ήμουνα κουραστικός. Απλά κάποια πράγματα δεν φτάνουν 2 λέξεις να τα πεις.

Υ.Γ. Κάποιοι την είδαν ρομαντικοί την ώρα που εμείς αγοράζουμε όλα μας τα δώρα και περνάνε από χέρι σε χέρι, μαζεύοντας euro σε euro για να νιώσουν κάποιοι συνάνθρωποι μας που υποφέρουν χαρούμενοι αυτές τις γιορτές. Μακριά από σκοπιμότητες, φωτά, κάμερες και μικρόφωνα ζητάνε τη δική μας βοήθεια για να ζεστάνουν κάποιου άλλου τη καρδιά. Μια κίνηση ανθρωπιάς ίσως φανεί ικανή να σας δείξει κάποια αλλιώτικα Χριστούγεννα.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ KIFINES.COM KAI KIFINES RADIO

EYXOMAI ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓEΝΝΑ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ EΤΟΣ

Ένας νοσταλγός εποχών που δεν πρόλαβε να ζήσει

Green_Tombstone

Διαβάστε όλα τα άρθρα από το Blog The voice of subconscious

Follow Kifines